به گزارش بصیر سبزوار،ماه محرم همیشه حال و هوای خاصی در شهر حکم فرما است برگزاری مراسم عزاداری امام حسین (ع)شور و هیجانی در افراد ایجاد می کند که هرکس سعی دارد به شکلی وظیفه خود را انجام دهد. در این میان مداحان اهل بیت نیز نقش پررنگی در ایجاد شور و البته افزایش شعور نسبت به این قیام الهی دارند. به این بهانه مصاحبه ای را با  “احسان یاوری”  مداح و ذاکر اهل بیت سبزواری ترتیب دادیم که ماحصل این گفتگو در اختیار مخاطبین قرار گرفته است.

مداحی را از چه زمانی و چگونه آغاز کردید؟

 

اولین جرقه ها ی مداحی حدودا از سال ۷۶ و دوران راهنمایی در زندگی ام خورد زمانی که در گروه سرود مدرسه بودم و به خاطر علاقه ای که به صدای آقای آهنگران داشتم کارهای تقلیدی از ایشان میخواندم و مورد تشویق معلم ها قرار می گرفتم که این موضوع سبب انگیزه ای شد تا بیشتر فعالیت خود را در این زمینه بیشتر کنم.

 

 

آن سالها اوج برگزاری مراسم ها ی مذهبی در شهر هم بود که حضور در مراسم های دارالعلم قران و پایگاه بسیج شهید شجیعی و دیدن  حال هوای برگزاری دعای کمیل پایگاه که گاهی اوقات جمعیتی بیش از ۱۵۰نفر  سر به سجده دعای کمیل را زمزمه می کردند تاثیر زیادی در پیگیری این عرصه داشت. همین شور و رغبت در دعا ها بود که بیشتر در این زمینه نمک گیرم کرد.

 

از چه زمانی در مراسم ها به صورت مستقل حضور داشتید؟

تقریبا سالهای ابتدایی دانشگاه و برگزاری دعای ندبه را می توان اولین مجالس نام ببرم که مستقل اجرا کردم.

 

در کلاسهای اموزشی مداحی هم شرکت داشتید؟ چقدر از کارهایتان تقلیدی است؟

در طول این مدت در هیچ کلاس مداحی بطور مدون شرکت نکردم کلا اینگونه می توان مطرح کرد که کار مداحی کار آموزش تنها نیست چرا که مداحی، جدای از فضای خوانندگی است و خیلی قابل تقلید نیست نمی شود روضه ای را که یک مداح معروف و بزرگ با حال و هوای خاص خودش خوانده شروع کرد و از ابتدا تا انتها خواند این کار  نه حرفه ای است و نه اخلاقی چرا که شاید خاطره ای، حرفی باشد که مخصوص همان مداح است و تو بی خبر از عمق موضوع باشی.

 

مداحی و خواندن برای اهل بیت دو بال دارد یکی معنویت است اینکه انسان باید مراقبت داشته باشد وهررفتاری را انجام ندهد مردم وقتی شمارا به عنوان مداح می شناسند هر حرکتی را از شما قبول نمی کنند و این مراقبت از نفس است که به صدای مداح و ذاکر سوز می دهد و نه تقلید صرف و یا تنها صدای خوب.

 

این جایگاه عرصه نوکری اهل بیت است که اتفاقا جایگاه بزرگی هم هست. فضای معنوی ومراقبت در اخلاق خودش ایجاد سوز درونی می کند .

دومین بال کار فنی است باید ضرب آهنگ ها و سبک های سینه زنی را شناخت و اشعار خوب انتخاب کرد و خوب اجرا کرد.البته بنده معتقدم که بیشتر از ۷۰درصد کار به همان بال معنویت مربوط می شود.

 

بیشتر از چه منابعی برای انتخاب اشعار استفاده می کنید؟

 

بیشتر از اشعاری که حاج آقا منصور ارضی استفاده می کنند و در روضه ها می خوانند بهره می برم. البته در سینه زنی هم اشعار مورد استفاده حاج محمود کریمی و اقای میرداماد  و مطیعی بسیار تاثیر گذار و قابل استفاده اند.

در بحث استفاده از اشعار هم باید دقت ویژه ای کرد و از مسایل روز و اتفاقات پیرامونی هم نباید غفلت کرد.

بنده سعی کرده ام در برهه های مختلف از ابیات و اشعار مربوط به وقایع منطقه و استکبار ستیزی و حمایت از رهبری استفاده کنم و حتی بعضا در وسط جلسات شعار مرگ بر امریکا هم داده ایم.

 در مراسم ها چقدر به فضای سیاسی توجه می کنید؟

توجه به فضای سیاسی جامعه و اتفاقات روز باید مورد توجه ذاکرین باشد، بنده معتقدم که هیئت سکولار نداریم اصل و اساس هیئت و قیام سیدالشهدا حرکتی سیاسی بوده است پس نمی توان هیئتی را که برای قیام و مصیبت ابا عبدالله عزاداری می کند را غیر سیاسی بدانیم.

 

قیام عاشورا و شهادت نوه پیامبر کمتر از ۵۰سال از زمان رحلت ایشان بود که مردم دچار چنان انحرافی شدند که دست به چنین جنایتی زدند.قطعا در این انحراف بزرگ اجنماعی مسایل سیاسی آن روز جامعه اسلامی حرف اول را می زند.پس اگر در هیئت به صرف عزاداری تنها حرکت کنیم حماسه کربلا گم می شود.

 

هدف باید شناخت یزید و شمر زمان باشد هیئت هایی هم بودند که برای مداحی و عزاداری از بنده دعوت کرده اند اما گفته اند که به سیاست کاری نداشته باشم و از امام و شهدا نخوانم، که همان ابتدا با آنها خداحافظی کردم چون معتقدم این نوع عزاداری اصلا مورد قوبل نیست.

 

هیچ تریبونی به اندازه منبرها کارایی ندارد نباید خدای ناکرده از جوانانی که جان خودشان را کف دست گرفته اند تا اجازه ندهند  از حرم آل الله حتی یک آجر کم شود به راحتی عبور کنیم فراموش کردن این عزیزان ظلم در حق آنها است.

 

ملاک مداح خوب از نظر شما چیست؟

این بیشتر به نگاه مردم برمی گردد بعضا مردم معتقدند که مداحی خوب است که بیشتر از مستمع گریه بگیرد به نظر من مداحی بهتر است که مطلب بهتری ارائه دهد بنده در بعضی مجالس که بیشتر مستمع دانشجویان و قشر جوان بوده اند خواسته ام فقط گوش کنند و دقت کنند .

 

این نقطه ضعف است که برای گریاندن هر مطلبی را خواند مصیبت اهل بیت آنقدر سوز نام هست که نیاز به گزافه گویی نباشد گذشته از این که باید مراقبت کرد دروغ بستن به آل الله فعل حرام است.

 

 برای حضور حرفه ای در کار مداحی چقدر باید مطالعه کرد؟

خودم معتقدم که باید ۵تا ۶مقتل صحیح را بخواند بنده این کار ار انجام دادم و خلاصه برداری هم کرده ام این خلاصه برداری ها خیلی جاها به درد آدم می خورد در کار حرفه ای باید اینگونه باشیم البته نباید از مطالعه در احادیث و روایات در خصوص زندگی اهل بیت نیز غافل باشیم.

 

 

بعضی مداحی را با آهنگ و ترانه می خوانند نطر شما چیست؟

البته که نمی شود سبک سال ۸۸را برای سال ۹۵ هم بخوانیم و در این مورد حاج محمود کریمی مثال زدنی است اما یک موضوع مهم که سبک ها را متفاوت می کند اینست که نباید به نام سبک جدید هر آ هنگ و ترانه ای را به نام مداحی خواند مثلا فلان اهنگ غربی را به خاطر اینکه غم دارد روی مداحی اهل بیت کار کرد.

 

در این خصوص اقدامات خوبی هم صورت گرفته است که در مداحی های دفاع مقدسی نمونه های زیادی داریم.

 

 چقدر به رقابت بین مداحان در مراسم معتقدید؟

دو نگاه است یک نگاه این که این جا درگاه نوکری است و بیشتر خدمت کردن ملاک است که خوب است، اما باید مراقب هوای نفس بود که خدای ناکرده از روی حسادت و بغض دست به این کار نزنیم.

 

کدام روضه و مقتل بر روی خودتان تاثیر بیشتری دارد؟

از همه بیشتر روضه حضرت علی اکبر (ع)دلبستگی بیشتر و انس و الفت بیشتری دارم و شاید  اینکه روضه بیشتری هم در مقاتل وارد شده است تاثیرش را بیشتر می کند.

 

آرزویتان در مداحی چیست؟

 

از اول خیلی توجه نداشتم که کجا بخوانم اما این ارزو راهم دارم البته شاید شعاری باشد اما مداحی و ذکر مصیبت اهل بیت در محضر حضرت آقا و نائب امام زمان (عجل) ارزوی است که در صورت تحقق بسیار برایم باارزش است هرچند که خودم را لایق نمی دانم.

 

 اگر مداح نبودید چه کاری در هیئت انجام می دادید؟ 

بچگی در حسینیه عطارها چایی می دادم در آن فضا که بودم به هر شکلی خودم را به ابدارخانه می رساندم و لذت نوکری این آستان را از همان کودکی در خودم احساس می کردم

بهترین روضه ای که خوانیدید کی و کجا بوده است؟

اربعین سال قبل بار اول بود که به حرم ارباب مشرف شدم در یک جمع سه نفره خواندم شاید این بهترین روضه ای بود  برای اولین بار محضر حضرت ارباب ذکر مصیبت خواندم ،البته سفر دوم کربلا هم جلساتی با رفقا در صحن و نزدیک قتلگاه خواندم که حلاوت دیگری داشته است.

 

حرف پایانی؟

اینکه خدا کند که بتوانیم در این در گاه تا وقتی که هستیم خوب نوکری کنیم و روی کفنم بنویسند که نوکر حسین بوده و ان دنیا هم مورد شفاعت ارباب قرار بگیریم.

 

انتهای پیام/