محمدرضا محسنی که این روزها سبزوار را به حال خودش رها کرده است و مشغول رتق و فتق امور خود برای شرکت در انتخابات در حوزه ی انتخابیه مشهد است با انتشار یادداشتی در سایت شخصی اش به این پرسش پاسخ داد.
نکته ی جالب در نسخه ی جدید سایت محسنی حذف تمامی مطالب مربوط به شهرستان سبزوار است! محسنی آنقدر در حذف نام سبزوار جدی بوده است که در زندگینامه ی منتشره ی خود در این سایت به جای نماینده مردم سبزوار از عبارت مبهم “نماینده ی شهرستانهای غرب استان خراسان” استفاده کرده است!
چرا از مشهد کاندیدا شدم
از وقتیکه تصیم گرفتم از شهر مقدس مشهد کاندید شوم و بعد از نام نویسی برای کاندیداتوری انتخابات مجلس دهم شورای اسلامی، مواجه با سؤالات متعددی می شدم که چرا من کاندیدای مشهد شده ام؟
و چون احساس می کنم این مورد، سؤال خیلی از شهروندان باشد، در این مقال تلاش خواهم کرد پاسخی درخور به سؤال فوق بدهم.
برای فهم درست مطالب لاجرم بر ذکر مقدماتی چند هستم تا ساختمان استدلال پایه های محکم خویش را بیابد.
اولین مقدمه مبتنی بر انتخاب ملی نمایندگان است و آن این است طبق قانون نماینده منتخب هر منطقه و شهری نماینده منتخب کل کشور است.
دوم آنکه وظایف نمایندگان طبق قانون در محدوده ملی تعریف می شود و در کل دو وظیفه اصلی قانونگذاری و نظارت دارد که هم قانون در بر گیرنده آحاد کل جامعه می باشد و هم نظارت بر کلیه دستگاه ها و نهاد ها و ارگانها اعمال می شود.
نمونه هایی از آن نظارت بر دولت و تعیین وزرا و عزل و استیضاح آنها، رأی دادن و تصویب لوایح و مقررات کشوری و همچنین تخصیص و یا تصویب برنامه های توسعه پنجساله، بودجه سالانه و … هستند که قطعا وظایف ملی است.
سوم داشتن هویت، نگاه و تخصص ملی و فرا منطقه ای است.
توضیح آنکه تجربه اثبات کرده است، با توجه به وظایف پیش روی نمایندگان و همچنین نوع تخصص و علمی که بدان نیاز است، یعنی در فرایندهای پیچیده پیشنهاد و تصویب طرح ها در کمیسیونها، در صحن علنی مجلس، در نظارت و کنترلی که بر فرایند های ملی و بین المللی اعمال می شود, در مذاکرات و گفتگوها و جلسات تخصصی، در رفت و آمدهای بین المللی, در مواجهه با بحران های کشور و کنترل بحرانهای پیش آمده و در موضع گیریها و بیانیه دادن ها درباره منابستها و حوادث کشور، می توان پی برد که هرچه سطح علم، دانش، تخصص، تجربه، اشرافیت او بالاتر بوده و نگاه وی افقی فراتر از محل و بلاد خویش را نشانه گرفته و لباس هویتی بالاتری از هویت محلی یعنی هویت ملی بر خود پوشانده باشد، در انجام وظیفه نمایندگی موفق تر خواهد بود.
بنابراین بیشترین توان، وقت و ظرفیت خود را برای پیگیری مسائل کلی و بین المللی و ملی و استان و سپس منطقه صرف می شود. این بدین معناست که اولویت با مسایل ملی و سپس استانی و منطقه ای است که باید بر آن اولویت ها توان و وقت گذاشت، نه بالعکس.
مقدمه چهارم در باب وجود آسیب هایی است که در حوزه های انتخاباتی شهرها و مناطق کوچک با آن برخورد می کنیم.
از جمله آنکه بیشتر توقعات، باید از دستگاه های اجرایی مطالبه شود ولی از نماینده خواسته می شود، حتی اقداماتی را که باید از یک دهیار انتظار داشته باشند, عمدتاً از نماینده طلب می کنند.
رسیدگی به مسایل محلی وقت زیادی از نمایندگان می گیرد و باز دهی آنان را در تصویب طرح ها و لوایح کشوری کاهش می دهد.
البته منکر اصل خدمت رسانی و توجه به دغدغه های مردم آن مناطق نیستم، بلکه بر سایه انداختن آن بر وظایف اصلی نمایندگی نقد جدی دارم.
آسیب دیگر در نحوه جذب رأی است. نماینده مجبور است برای رأی آوری, تن به دادن یک سری وعده هایی بدهد که از اختیاراتش خارج است اما به او توانایی سوار شدن بر موج توقع رای دهندگان محلی بدهد و لاجرم برای محقق کردن آن وعده ها مجبور است به برخی از تعاملات و زد و بند هایی تن بدهد که در شأن وی نیست.
آسیب دیگر گره خوردن سرنوشت سیاسی نماینده با دستگاه های اجرایی بومی و محلی است.
از نگاه مردم قضاوت بر عملکرد یک نماینده مجلس با قضاوت بر عملکرد نماینده دستگاه اجرایی خلط می شود. در حقیقت ممکن است نماینده مجلس چوب کم کاری و یا اهمال و بی توجهی مسئول آن منطقه را بخورد وکارآمدی و عدم کارآمدی آن مسئول نقش مستقیمی در سبد آرای کاندیدای انتخابات مجلس و اقبال عمومی به نماینده بگذارد.
تصور کنید در موضوعی بمانند برجام که با سرنوشت کشور حتی در نسلهای آینده با داشتن دغدغه و فکر و نگاه محدود محلی چگونه می توان نظارت کرد و از عهده آن برآمد؟
و اما چرا مشهد؟
جواب در همان مقدمات فوق نهفته است و آن اینکه مشهد یکی از مناسبترین مناطق برای کاندیداهایی است که دغدغه ملی دارند.
مشهد مقدس یک کلان شهر است و با وجود مضجع شریف امام رضا علیه اسلام اهمیت ملی و بین المللی یافته است.
مشهد شهری که از دارای جنبه های گوناگون اهمیت است از جنبه های فرهنگی و اقتصادی و سیاسی گرفته تا جنبه مذهبی.
نهایت اینکه عملکرد و توان اینجانب در دو دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی نشان دهنده بیشترین توجه به این کلان شهر بین المللی است. از مساله مذاکره با رییس جمهور تاجیکستان درباره تامین آب دشت مشهد تا مساله راه آهن بین المللی سریع السیر مشهد تهران.
۶:۱۱:۴۳ PM
وقتی من بتوانم برای رفع بحران آب شرق کشور و بویژه استان خراسان و بالاخص شهر مقدس مشهد به دنبال راه کارهای علمی و اجرایی باشم، چرا باید وقت و ظرفیت صرف آب یک روستا کنم؟
و یا وقتی برای آزادراه حرم تا حرم و یا قطار سریع السیر و یا حاشیه شهر مشهد و یا زیارت و … چرا باید برای مسایل خرد و جزء تمام وقت و تلاش صرف شود، هرچند توجه به آنها در اولویت بعدی لازم است.
مهمتر آنکه تجربه ثابت کرده که نگاه و توقع مردم این دیار به نمایندگان نگاهی ملی و فرا منطقه ای بوده و از دغدغه های انتخاباتی والاتری برخوردار است.
و در این بستر مناسب، احتمال ورود نمایندگانی بیشتر است که با ویژگی و هویت و دغدغه و نگاه ملی قصد ورود به مجلس کرده اند.